Dieta​
Zasadniczą rolę w utrzymaniu dobrego stanu zdrowia królików odgrywa prawidłowe żywienie i odpowiednie warunki środowiska. Króliki przystosowane są do zjadania dużych ilości niskokalorycznego i bogatego we włóknik pokarmu. Dieta uboga we włókno powoduje zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego, co prowadzi do zalegania włosów i pokarmu w żołądku i jelicie ślepym, a z czasem skutkuje utworzeniem się twardej kuli włosowo - pokarmowej. Kał stopniowo oddawany jest coraz rzadziej, w coraz mniejszej ilości i bywa oblepiony włosem. W końcu dochodzi do niedrożności przewodu pokarmowego, co wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.​

Zęby
W przypadku królików jedną z najczęstszych przyczyn konsultacji w naszej Klinice są choroby uzębienia. Z reguły spowodowane są nieprawidłowym żywieniem, mają charakter postępujący i często towarzyszy im powstawanie ropni części twarzowej. Potrzebna jest wówczas natychmiastowa interwencja, bo nawet krótkotrwały brak apetytu i nieoddawanie kału może dla królika mieć poważne konsekwencje. Często również występują wady zgryzu dotyczące zębów trzonowych i siecznych, co uniemożliwia królikowi pobieranie pokarmu, prowadząc do ciężkiego stanu ogólnego. ​

Kręcz szyi​
Kręcz szyi to stosunkowo częsty objaw chorobowy, zwłaszcza u ras karłowatych. Jego przyczyną jest z reguły inwazja pierwotniaka Encephalitozoon cuniculi, który może wywołać zapalenie mózgu. Pasożyt bytuje w mózgu i nerkach i jest wydalany z moczem. Choroba stanowi pewne zagrożenie dla ludzi.​

Grzybica​
Najczęściej występuje u młodych zwierząt i przejawia się obecnością owalnych wyłysień pokrytych szaro-białymi strupami i lokalizujących się na skórze głowy, kończyn i tułowia. U starszych zwierząt objawami może być zmatowienie i przerzedzenie okrywy włosowej, nadmierne łuszczenie naskórka. Uwaga grzybica jest zaraźliwa dla człowieka.​

Chejletieloza ​
Jest to choroba wywołana inwazją roztoczy objawiająca się wyłysieniami, łuszczeniem naskórka, świądem. Część zwierząt jednak, może nie wykazywać żadnych objawów i z tego względu bardzo ważna jest odpowiednia pielęgnacja sierści.​ Jest to choroba zaraźliwa dla człowieka.​

Kastracja/sterylizacja ​
Zalecamy kastrację szczególnie samic, aby uniknąć w przyszłości, często zagrażających życiu chorób układu rozrodczego​

Profilaktyka: ​

• szczepienia przeciwko myksomatozie i pomorowi królików wykonuje się co pół roku (najlepiej, jeśli pierwsze szczepienie nastąpi między lutym a marcem). Szczepienie podstawowe w wieku 4-10 tygodni, a drugie szczepienie przypominające 3-4 tygodnie później, następnie raz na pół roku.​
• profilaktyczne badanie kału i odrobaczanie
• regularna korekta pazurków i kontrola zębów podczas każdej wizy

Szczepienia 
U fretek zalecane jest szczepienie przeciwko nosówce (młode zwierzęta szczepi się dwukrotnie w wieku 9 i 14 tygodni a starsze niż 3 miesiące szczepi się dwukrotnie w odstępie 3 tygodni.​ Fretki szczepi się również przeciwko wściekliźnie. W przypadkach podróży zagranicznych fretki jako jedyne spośród tzw. „zwierząt egzotycznych”wymagają implantacji mikroczipu i wystawienia paszportu.

Sterylizacja
U fretek dochodzi do owulacji dopiero po kopulacji. U samic niemających kontaktu z samcem fizjologiczna ruja trwa bardzo długo i w końcu może przejść w ruję przetrwałą, w wyniku której następuje uszkodzenie szpiku i rozwija się anemia nieregeneratywna (spowodowana utrzymującym się wysokim poziomem estrogenów). Dlatego też, sterylizacja u fretek ma szczególne znaczenie. Wykonana jednak zbyt wcześnie, może u zwierzęcia w starszym wieku spowodować rozwinięcie się nadczynności nadnerczy.​

Ciała obce​
Fretki to bardzo energiczne, wszędobylskie i zainteresowane otoczeniem zwierzątka. Zdarza się, że ciekawość sprawia, że połykają różne ciała obce, co nierzadko kończy się potrzebą leczenia chirurgicznego.

Profilaktyka
U starszych fretek (tzn. powyżej 4 roku życia) zalecamy, aby raz w roku wykonać badanie krwi oraz badanie USG serca i jamy brzusznej.​

• Jedną z częściej stwierdzanych u kawii domowej chorób jest grzybica. Leczenie grzybicy na ogół jest długotrwałe i pracochłonne. Co warto podkreślić, właściciele chorego zwierzęcia, powinni zachować szczególną ostrożność i przestrzegać zasad higieny, ponieważ grzybica jest zaraźliwa dla człowieka.
  
• U kawii domowej bardzo istotna jest suplementacja witaminy C, której zwierzęta te nie syntetyzują, zaś jej niedobór może powodować poważne konsekwencje zdrowotne.
  
• Ważna jest ponadto kontrola pazurków oraz oględziny stópek. Nieodpowiednia pielęgnacja jak również otyłość i twarde podłoże są przyczyną zapalenia skóry opuszek palcowych, prowadząc do ropni kończyn i trudności w poruszaniu.
  
• Kawie domowe często cierpią na problemy stomatologiczne np. przerost zębów trzonowych, czy wady zgryzu. Staje się to przyczyną utraty apetytu i dalszych poważniejszych konsekwencji zdrowotnych, dlatego też stan uzębienia należy kontrolować u kawii podczas każdej wizyty.
  
• Podobnie jak w przypadku królików również u kawii domowej utrata apetytu i brak oddawana kału to bardzo poważne symptomy, wymagające niezwłocznej konsultacji lekarskiej.

Szynszyle to bardzo wrażliwe zwierzątka cierpiące na szereg różnych chorób wynikających najczęściej z nieodpowiedniego żywienia oraz złych warunków higienicznych.

Objawy, które powinny skłonić właściciela do wizyty u lekarza weterynarii to:

• Brak apetytu, brak pragnienia lub wzmożone pragnienie.​
  
• Wyłysienia na głowie, uszach, nosku a nawet całym ciele, uporczywy świąd – duże prawdopodobieństwo grzybicy (jest to choroba zaraźliwa dla człowieka).​
  
• Wygryzanie sierści (syndrom wygryzania sierści); bardzo często objaw stresu, również niewłaściwe podłoże (uniemożliwiające kąpiele), czasami przyczyny nie można ustalić.
  
• Biegunka – objawia się częstym wydalaniem płynnego kału, czemu może towarzyszyć brak apetytu i apatia; przyczyna to skarmianie nieświeżych, spleśniałych pasz, podanie zanieczyszczonej wody jak również obecność pierwotniaka lamblia (Giardia duodenalis).
  
• Zaparcie/niedrożność jelit – niedostateczna ilość wody, zła jakość sianka, zalegająca w żołądku sierść, brak wybiegu; kał jest wówczas suchy, zbity czasami z domieszką śluzu i krwi.
  
• Wzdęcia – zwierzę leży z wyciągniętymi łapkami, ma przyspieszony oddech, powiększony i twardy brzuszek; przyczyną są wilgotne zielonki, duże ilości soczystych pasz powodujących nadmierną fermentację treści pokarmowej w żołądku i jelitach.
  
• Katar, zapalenie spojówek – przeciągi, zmiany temperatury, wilgoć.
  
• Ślinienie, ropiejące oczy, wybieranie miękkiego pokarmu – problemy z zębami, dlatego tak ważna jest regularna kontrola uzębienia i ewentualna korekta zębów.
  
• Drgawki, paraliż – możliwe przyczyny to padaczka lub niedobór witamin.
  

• U gadów główną przyczyną wielu schorzeń są błędy w utrzymaniu, czyli niezapewnienie zwierzętom odpowiednich warunków środowiskowych.​
  
• Bardzo istotną rolą odgrywa zapewnienie źródła promieniowania UVB, odpowiedniej wilgotności, temperatury, częste zmiany wody.
  
• Ważna jest suplementacja witamin i wapnia.
  
• Prawidłowe odżywianie zapobiegnie groźnej chorobie metabolicznej kości (MBD; ang. metabolic bone disease).
  
• U samic jaszczurek i żółwi możemy się spotkać z zaparciem jaj.
  
• Niepokojące są zmiany na łuskach lub pancerzu (grzybica, choroby ektopasożytnicze, zmiany nowotworowe).
  
• Ważne jest profilaktyczne badanie kału, ze względu na częste pasożyty wewnętrzne.​
  

• U zwierząt tych stosunkowo często występują pasożyty zewnętrzne, takie jak np. wszy, wszoły, świerzbowce.​
  
• W przypadku szczurów powinniśmy reagować, gdy zauważymy zwiększoną ilość czerwonych łez (obecność porfiryn); zwykle jest to oznaka znacznego osłabienia zwierzęcia, a także stresu wynikającego z osamotnienia.​
  
• U samic szczurów niejednokrotnie rozwijają się nowotwory gruczołu mlekowego i aby im zapobiegać zalecana jest wczesna sterylizacja.​
  
• Istotnym powodem wizyt lekarskich są również choroby układu oddechowego​.